De huidige coach van GasTerra Flames, de Kroaat Ivica Skelin, doet mij erg denken aan een coach die enkele jaren geleden de leiding had over de ploeg: Pep Claros.
Dit Catalaanse pepertje nam de slogan: "wie niet springt is voor Den Bosch!" wel heel letterlijk. Wel 400x per wedstrijd sprong hij uit zijn vel, en sprong dan bovenop de jurytafel. Hij deed niets anders dan langs de lijn huppelen en schreeuwen (Olé!). Zijn coaching was verder niet bijzonder. Aanvallende spelletjes waren er niet. Verdedigen deed men op 1 manier: fullcourt press. Iedere tegenstander sneed daar doorheen als een mes door zachte boter.
Skelin voegt al net zo min iets toe. Zijn coaching is te omschrijven als 'heel veel geschreeuw maar weinig tot geen wol'. In de aanval draait het nog altijd om het schieten van driepunters (meer tactische trucs zijn er niet) en van verdedigen heeft men nog nooit gehoord.
Ik hoop dat de club volgend seizoen een betere coach heeft. En dat de club, aangezien de leiding erkent dat spelers die de jeugdopleiding van Donar doorliepen zich elders goed hebben ontwikkeld (Stefan Mladenovic, Valentijn Lietmeyer), besluit om Groningse jongens te contracteren. Ik hoop ook dat spelers die de selectie opvullen als jeugdspelers serieus de kans krijgen om zich te ontwikkelen.
Het is mooi dat Mladenovic en Lietmeyer zich bij Rotterdam (Mladenovic is thans speler van Den Helder Kings) respectievelijk Aris goed hebben ontwikkeld, maar dat hadden ze eigenlijk bij Donar moeten doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten