Donar vs Bakken Bears [VERSLAG]

Hoop doet leven

Na de winst op Vytautas is winst in deze 2e kwalificatieronde nóg belangrijker geworden als het gaat om deelname aan een Europees bekertoernooi. Bij een EVENTUELE uitschakeling in de 3e ronde (dus verlies tegen het Madrileense Estudiantes) komt Donar in een gunstiger positie (andere poule) dan wanneer de 2e ronde verloren gaat.

Kwartstanden:

1. 16 - 25 
2. 35 - 51 (19 - 26) 
3. 53 - 66 (18 - 14) 
4. 78 - 80 (25 - 14)

Wij waren vanavond te slordig. Had ik na de wedstrijd tegen het Litouwse Vytautas nog het gevoel dat wij wel een redelijk goede wedstrijd hadden gespeeld (maar in mijn ogen wat pech hadden met de schoten: die vielen niet), daar heb ik nu veel meer het idee dat ons spel zwak was.

De Denen pakten een voorsprong van 20 punten (25 - 45). Ik bleef hoop houden. Zei dat als aan het einde van de wedstrijd het verschil (achterstand) minder zou zijn dan 10 punten dat wij het in Aarhus recht kunnen zetten (zoals wij in Prienai de winst pakten tegen Vytautas). Dit lukte.

Het laatste kwart leek ons spel eindelijk op het spel wat wij kunnen én moeten spelen: strakke verdediging, agressief (nou ja, vooruit assertief) in de aanval. In de 3 kwarten daarvoor was het slap én slordig. Daardoor pakten wij gevoelsmatig weinig rebounds maar grossierden wij wél in 'turnovers'. 

Voor de tweede wedstrijd in deze ronde geldt hetzelfde als voor de tweede wedstrijd in de vorige ronde: winnen met 3 punten (of meer) verschil en wij gaan door naar de volgende kwalificatieronde. 

Een achterstand van 2 punten is, zo bleek tegen Vytautas, niet iets om van te wanhopen. Toen de spelers na de wedstrijd langs het veld liepen was mijn boodschap dan ook "go get them Tuesday!" of in het Nederlands "pak ze dinsdag!" De mannen zeiden dat zij dat gaan doen.  (Natuurlijk geen belofte maar zij zijn uiteraard voornemens om zich te kwalificeren voor de 3e ronde. Het doel is immers meedoen in de Champions League?)